Zoeken in deze blog

vrijdag 30 juni 2017

Recept: quiche met prei, peer, geitenkaas en pijnboompitjes

Ik ben nogal fan van een frigo waar allerhande lekkers in zit. Ik probeer wel voor de dagen dat ik lang moet werken een goed menu op te stellen, maar voor die andere dagen zie ik wel... Op zo'n vrije dagen trek ik graag mijn koelkast open en laat mijn creativiteit er op los. Af en toe zorgt dat voor heel gekke combinaties, andere keren voor verrassingen op het bord. 
Gisteren werd het een quiche met prei, peer, geitenkaas en pijnboompitten. Zowel warm als koud heel lekker!


Benodigdheden

  • 1 rol bladerdeeg
  • 1 prei
  • 1/2 peer
  • Een rolletje geitenkaas
  • 200 ml room (light of gewoon, aan jou de keuze)
  • 4 à 6 eieren
  • Peper, zout, nootmuskaat
  • Handjevol pijnboompitten

Bereidingswijze

  1. Verwarm de oven voor op 200°C.
  2. Snij de prei in kleine stukken. De halve peer mag je in dunne plakken snijden, net zoals de geitenkaas.
  3. Maak een mengsel van eieren en room en kruid af met peper, zout en nootmuskaat. Doe de gesneden prei bij het eiermengsel.
  4. Leg de bladerdeeg in een ronde vorm en prik er verschillende gaatjes in met een vork. Verdeel het prei-ei mengsel over de bladerdeeg.
  5. Leg op het mengsel de schijfjes peer en geitenkaas.
  6. Bestrooi met pijnboompitten.
  7. Zet 20 à 30 minuten in de oven (je mag hem lager zetten, ik bak meestal op 180 à 190°C).
  8. Als het eiermengsel volledig gestold is en de randjes bladerdeeg goudbruin gebakken zijn is je quiche klaar.

Tips

  • Voor de zoetebekken kan je wat lopende honing over de quiche doen.
  • Ik schil mijn peren niet, door het bakken merk je hier achteraf niets meer van.
  • Rollen kant en klaar bladerdeeg kan je perfect invriezen. Je moet dan wel op voorhand weten dat je ze nodig zal hebben en ze laten ontdooien.
  • Zorg dat je prei niet te nat is anders zal het mengsel van de room en eieren moeilijker stollen. Ik was mijn prei ruim op voorhand goed en laat het dan uitlekken op een keukenhanddoek.
  • Huisgenoot Michiel en ik zijn het er over eens dat quiches lekkerder zijn de volgende dag. Ik durf ze dus vaak de vorige dag te maken om mee te nemen naar het werk. Een aanrader!

donderdag 29 juni 2017

Duurzaam feesten: je verjaardag vieren

In 2012 schreef ik voor Netwerk Bewust Verbruiken enkele stukken over duurzaam feesten. Omdat ze eigenlijk nog altijd wel 'van dezen tijd zijn' herwerkte ik hier en daar wat en maakte er een blogberichtje van. Hieronder het herwerkte stuk over duurzaam je verjaardag vieren.
Iedereen viert zijn verjaardag wel eens met een groot feest. Slingers, ballonnen, hoedjes, toeters en bellen horen daar uiteraard ook bij. Maar na zo’n feestje hopen de zakken afval zich op. Weggegooide cadeauverpakkingen, rondslingerende ballonnen in de tuin en dozen vol wegwerpborden en –bestek. Wat zou zo’n feestje voor onze ecologische voetafdruk betekenen? Hoog tijd om onze verjaardag op een duurzame manier te vieren!


Versiering


Meestal begint de versiering bij het uitkiezen van ballonnen. Voor zij die een duurzaam feest tegemoet gaan zijn er ballonnen uit FSC- rubber. Ze bestaan uit 100% plantaardige materialen en breken binnen de zes maand volledig af! Zelf de verpakking is afbreekbaar en bedrukt met plantaardige kleurstoffen.

Na de ballonnen komen de slingers. Op kinderfeestjes kan het maken van slingers een leuke activiteit zijn. Verzamel enkele weken op voorhand gekleurd papier, oude lintjes, oude stofjes,… en geef ze samen met enkele lijmstiften, rollen plakband, oude touwen,… aan de kinderen. Nadien kunnen ze de feestruimte zelf versieren!

Is de jarige het knutselen ontgroeid? Dan kan je kiezen voor vlaggetjes van onder andere Cocobohème. Deze vlaggetjes zijn volledig geproduceerd in Frankrijk en bovendien hebben ze een leuk effect: ze zijn fosforescerend in het donker! Handige harry's of harriettes kunnen uiteraard altijd zelf aan de slag met een naaimachine, lint en wat oude T-shirts of andere lapjes stof.

Eten en taart

Snoepgoed, chips, pannenkoeken en taart zijn dingen die doorgaans niet ontbreken op feestjes. Om te beginnen is het belangrijk om geen overschotten te hebben. Start dus met een blaadje papier en bereken goed hoeveel je van wat nodig hebt. Vervolgens kan je je boodschappenlijst maken om naar de winkel te gaan (per fiets, te voet of met de bus). Probeer zo vaak mogelijk voor grootverpakkingen te kiezen om afval te vermijden! Nog beter is natuurlijk een (fiets)ritje naar de verpakkingsvrije winkel. Verzamel een hoop bokalen en pottekes en vul ze daar naar hartelust met bloem, suiker, amandelschilfers,... Een blogbericht over verpakkingsvrij winkelen staat op mijn to do lijstje, dus binnenkort meer daarover.

Het is leuk om voor zelfgemaakte cakes, koekjes en taarten te kiezen. Let dan wel op bij het kopen van de producten uit welk land ze komen. Kies je toch voor een exotisch product? Ga dan na of ze het fairtradelabel bezitten.
Heb je al eens gedacht aan fairtradechips en -koekjes? Sommige van deze koekjes en chips zijn ook nog eens van biologische oorsprong. Zo vang je meteen twee vliegen in één klap!
Op al deze producten kan je steeds de plaats van herkomst terugvinden. Vind je een fairtradegarantielabel terug? Dan kan je er vanuit gaan dat de boeren in het zuiden er een eerlijke prijs voor gehad hebben. Ga je voor bio? Kijk dan zeker na of het product in de EU geproduceerd is. Dit kan je terugvinden naast het biogarantielabel.

Maak je zelf niet graag taarten? Ga eens op zoek naar een biobakker in de buurt. Ook zijn er toffe initiatieven die lekkere vegan taarten en dergelijke verkopen zoals Madam Bakster. 

Bij een hapje hoort uiteraard ook een drankje. Kies voor drank in grote, glazen flessen. Deze zijn herbruikbaar en meteen een pak vriendelijker voor het milieu! Je kan kiezen voor fruitsappen van bij ons of fairtrade frisdranken. Ook voor bieren en wijnen bestaan er bio- en fairtrade alternatieven.

Dit alles hoort natuurlijk op een netjes gedekte tafel te staan. Kies deze keer niet voor een papieren tafellaken, maar ga voor een kleurrijke stoffen versie. Zet daarbovenop eens echt bestek en borden om het plaatje compleet te maken. Heb je een kinderfeestje en ben je bang om je servies in brokken van de grond te moeten rapen? Kies dan voor plastic, houten of bamboe herbruikbaar eetgerei.
Heb je echter geen zin in een afwas (met biologisch afbreekbaar afwasmiddel uiteraard)? Kies dan voor ‘eetbare verpakkingen’ zoals toastjes, blaadjes witlof, sla,… Gezond, lekker, geen afval én geen afwas!

En tot slot als kers, of beter kaars, op de taart kan je kiezen voor bijenwaskaarsjes. Bijenwas is een duurzame en natuurlijke grondstof en komt voor in verschillende kleuren. Van lichtgeel tot donkeroranje. Bovendien gaan bijenwaskaarsen lang mee, dus kan je ze verschillende keren gebruiken.

Cadeaus en bloemen

Elke verjaardag opnieuw is het weer zuchten en puffen om een leuk, origineel cadeau te bedenken. Zal de jarige blij zijn met het cadeau, heeft hij of zij dit al in huis,…? Als je weet in welke winkels de jarige vaak vertoeft kan je natuurlijk voor een geschenkbon gaan. Zo weet je zeker dat je cadeau niet in een eenzaam hoekje zal belanden.

Ga je toch liever voor een iets persoonlijker cadeau? Loop dan eens langs in de kringloopwinkel. Vaak kan je daar echte koopjes doen. Heb je daarenboven nog eens een creatieve geest? Probeer dan zeker eens een zelfgemaakt cadeau! Zelfgemaakte juweeltjes, een leuk fleurig kleedje of een opgeknapt tweedehands bijzettafeltje scoren altijd wel hoog!

Ben je uitgenodigd door een ecominded persoon? Waarom geef je dan geen aandeel in een windmolenpark, een bos, een boom of een andere duurzame investering cadeau?
Ook een abonnement bij een ecotijdschift of een lidmaatschap bij een natuur- of milieubeweging kan een origineel cadeau zijn.

Voor kinderen kan je gaan voor FSC- gelabeld houten speelgoed. Leuk om mee te spelen en als ze ouder worden en het speeltje ontgroeien kan het een mooi pronkstuk worden op de kast.
Heb je toch nog niet gevonden wat je zocht? Ga dan voor een fairtrade of bio geschenkenmand, een bon voor een binnenlandse trip, een bio- cosmetica set (BDIH- of ecogarantie) of voor een biologisch groentepakket van een lokale boer.


Natuurlijk kan je het ook zeggen met bloemen. Wist je dat je ook fairtrade bloemen kan kopen. Je herkent ze aan het garantielabel. Dit label wil zeggen dat er tijdens de kweek van bloemen en planten die het dragen speciale aandacht voor het verbod op discriminatie, de arbeidsvoorwaarden en de arbeidsomstandigheden is. Daarnaast werd er gebruik gemaakt van de milieuvriendelijkste landbouwpraktijken en zijn genetisch gemodificeerde gewassen en chemische bestrijdingsmiddelen uit den boze. Bovendien krijgt de kweker een eerlijk loon voor deze bloemen.
Er komen ook steeds meer bloemenboer(inn)en tevoorschijn in Vlaanderen. In Gent heb je bijvoorbeeld de bloemetjes van Blommm, Fleur Couleur, het Wijveld,... 

Uiteraard moeten al deze cadeaus ingepakt worden. Koop geen hele rol inpakpapier die nooit opgeraakt, maar ga voor hergebruikt chique. Verzamel oud inpakpapier en lintjes van je eigen (verjaardags)cadeaus, gebruik een oude, leuke poster, een fleurig blad uit een tijdschrift of een oud stofje. Ook een oude koekjes- of schoendoos zorgen voor een origineel cadeau!

Uitnodigingen en happy birthdaykaartjes

Bij een feestje hoort een uitnodiging. Je kan ze zelf maken van oude restjes papier, je kan mensen via e-mail of e-cards uitnodigen of voor een papierloze uitnodiging gaan op een sociale netwerksite.
Uiteraard krijg je op je verjaardag een hoop kaartjes en vaak genoeg zal je er ook zelf enkele moeten schrijven. Kies eens voor een leuk, duurzaam alternatief! Iedereen kent de e-cards ondertussen wel al.

Maar wist je dat er ook –geurloze- schapenkeutelkaartjes bestaan? Sheep poo paper verzamelt schapenkeutels in Wales om ze een tweede leven als papier te schenken. Bovendien zijn er super leuke designs op getekend!
Geen fan van schapen? Geen nood, er bestaan ook leuke plantbare kaartjes. In het papier zitten bloemenzaadjes verwerkt. Zo krijgt je kaartje een tweede leven nadat het stond te pronken op de schouw!

Interessante links en verkoopadressen

-        http://fairtrade.be
-        www.oxfamwereldwinkels.be (snoep, chips, fruitsappen, wijn, bier, frisdranken,…)
-        www.kudzu.be (vlaggetjes, kaartjes, leuke borden & servies, FSC-houten speelgoed,…)
-        www.pajottenlander.be (fruitsappen van bij ons)
-        www.dedriewilgen.be (fruitsappen en bier van bij ons)
-        www.bijenwaskaars.nl (verjaardagskaarsjes)
-        www.natuurpunt.be, www.velt.be, www.bioforum.be, … (tijdschriften en lidmaatschappen)
-        www.bewustverbruiken.be
-        www.labelinfo.be
-        www.biodichtbijhuis.be (groentenpakketten en bioverkooppunten)




vrijdag 23 juni 2017

En ik Tinderde voort (deel 2)

Dat ik Tinder op m'n GSM had staan las u al in Tinder, deel 1. Ik beloofde u toen op de hoogte te houden van mijn Tinderontwikkelingen. Bij deze, Tinder part 2. Met een bijna eerste ontmoeting op het onverwachts, maar toch niet helemaal...


Mijn Tinderprofiel gaat er op vooruit. Een bloglezer las mijn vorige bericht en stuurde me haar tekstje op. 't Was een grappig tekstje maar vooral heel snel leesbaar. Ik dacht, het mijne staat al zo lang zo op mijn profiel. Misschien moet ik eens iets proberen veranderen? Wie weet wat geeft dat. Ik nam pen en papier bij de hand en schreef een paar kernwoorden op die zeker en vast in mijn profieltekst moesten staan. En daarna ging ik aan het schrijven.
Ligt het aan mijn tekstje of aan de tinderboys, ik heb geen idee, maar ik kreeg intussen toch wel een paar leuke complimentjes 😊. Ach, laten we het op Manu Chao steken die mijn anthem weet te verzorgen... Het nummer is niet 100% op mijn lijf geschreven moet ik eerlijk toegeven. Neen, ik hou niet van vliegtuigen, motoren en nog een paar dingen in het liedje zijn niet echt mijn ding... Maar laten we het daar bij laten...

Ik eindigde mijn vorige bericht bij W., de tindermatch van de tientallen berichtjes en de Snapchatvriendjes. 't Zal wel een no go zijn Snapchatvrienden worden, want ik moet u teleurstellen. Het contact is langzamerhand aan het verwateren en het bleef al meer dan een week stil langs de andere kant...

Maar niet getreurd natuurlijk, ik heb meer nieuws. Ik zat niet stil in tussentijd en swipte voort. En daar was dan T., een kerel uit de Kempen. T. heeft groene vingers en heeft het helemaal te pakken voor pepertjes en kruiden. De gesprekken gaan van bloggen tot onderwijs, van moestuintips tot ecologisch proberen leven. Ik gaf hem wat toffe to do tips in Antwerpen en we babbelden wat over het feit dat Gent toch echt wel een toffere stad dan Antwerpen is (sorry not sorry).

Naast T. waren er nog de matchverzamelaars die moeite hebben met een gesprek voeren blijkbaar. Maar daarvoor bleef u niet verder lezen. U zit misschien wel op het puntje van uw stoel na het lezen van de bijna onverwachte ontmoeting...

Wel, ineens was er A., ook zo een van die Tinderpersonen die tenminste de moeite deed om een tekstje bij zijn profiel te zetten (ja mannen, zo scoor je ook punten). Ik herkende op A. zijn profiel meteen een boombalfoto van Jeroen Jacobs Photo Projects (nog meer punten). In het tekstje staan dingen die best wel bij mijn manier van denken/leven passen, dus ik swipte zonder enige twijfel naar rechts. En hoppa, daar was dan een match. Er volgde een gesprekje. Eigenlijk was ik van plan om nog eens naar boombal te gaan dinsdag, 't was toch al lang geleden. Helaas was ik wat mottig door een veel te warme, zuurstofloze werkdag die tot 20:00 duurde en paste ik toen mijn huisgenoot bij vertrekken vroeg of ik zin had om mee te gaan. En dat zou dus de bijna onverwachte ontmoeting geweest kunnen zijn... Huisgenoot Michiel moedigde me nog aan om toch nog naar de Centrale te fietsen, maar 't zal helaas voor de volgende zijn 😉.
Met A. zijn er intussen nog fijne gesprekken de revue gepasseerd over werken en bij studeren. Maar ze worden zeker vervolgd...

Ik hou u hoe dan ook op de hoogte van mijn Tinderverhalen en (mogelijke) onverwachte ontmoetingen.

PS: Ik wacht nog steeds op uw tinderstories hé 😃.

donderdag 22 juni 2017

Over blote benen en (on)geschoren oksels

Een paar dagen geleden kreeg ik een leuk berichtje van Jana. Ze was enthousiast over m'n blogberichtjes en ik zei haar dat ze zeker met ideeën mocht komen om over te schrijven. Over de zin of de onzin van het scheren der benen, daar wou ze wel eens iets over lezen... Het toeval wou dat ik net die dag naar een proclamatie van het werk moest. Netjes opgetut kwam ik aan het schoenenrek, trok mijn hakjes uit de kast en toen brak er een lichte paniek uit: STOPPELS!!! Ik snelde naar boven en ging voor een giga snelle scheerbeurt... Maar waarom eigenlijk? Het had me veel stress om te laat te komen kunnen besparen als ik dat niet had gedaan...


Het is een feit, als je een avondje naar televisie kijkt zie je ze gegarandeerd passeren: reclames voor scheermesjes. 'Nu nog beter, nog sneller en nog gladdere benen', schreeuwen de reclames naar je toe. Ben je ooit al eens buiten gekomen zonder je benen of oksels te ontharen? Als iemand het ziet krijg je gegarandeerd commentaar. Het begint voor de jonge meisjes allemaal al op de middelbare school. Ik herinner het me nog goed. Ik was geen rokjesdrager maar als het turn- of zwemles was stond ik de vorige dag gegarandeerd in de badkamer mijn benen te scheren... Toen ik een jaar of 15 was kreeg ik een elektrisch scheerapparaat van mijn oma. 'Tegenwoordig scheren toch alle vrouwen zich, da's geen zicht om met stoppels of haar op uw benen rond te lopen', was haar uitleg voor dit cadeau. Eerlijk? Echt blij was ik er niet mee. Ik wou/wil niet in dat rijtje lopen zoals iedereen.

Intussen ben ik 26 en durf ik wel eens zondigen. Ja, ik ga wel eens weg zonder mijn benen te scheren of zonder mijn oksels te ontharen. Tegen commentaar kan ik intussen wel 😊. Toch moet ik toegeven dat ik bij uitzonderlijke gelegenheden zoals een proclamatie, een trouw van vrienden, een date,... gegarandeerd mijn benen en oksels onder handen neem.
Soms wou ik dat ik wat meer lef had. Onlangs las ik een artikel over een fitnessblogster die een jaar geleden stopte met alles wat met ontharen te maken heeft. Dat dit artikel de wereld rond gaat zegt eigenlijk genoeg over onze schoonheidsidealen tegenwoordig. De blogster is namelijk een uitzondering... Met z'n allen kopen we scheermesjes, waxstrips, epileer apparaten, ontharingscrèmes,... Kijk maar eens in de rekken van je supermarkt, het staat gegarandeerd vol met een hele waaier aan mogelijkheden...

Of het stoppen van scheren der benen ooit terug hip zal zijn, ik vrees er voor... Maar durf af en toe 'neen' te zeggen als de stoppels verschijnen. Maak uw lief maar duidelijk dat het niet noodzakelijk is om uw benen te ontharen (zeker niet als je in lange broek of panty de straat op gaat). Laat hem u maar 'nemen zoals ge zijt', met haar en al. En spaar al die onnodige scheerminuten onder de douche (zeker in de winter) om door te brengen met uw lief, hij zal er ook blij mee zijn...
En als ge u in de zomer dan toch scheert om in uw schoonste kleedje te kunnen rond lopen, geniet er dan ook van (want geef toe, dat gevoel van pas geschoren benen is echt fijn)...

Ik ga de komende tijd voor u op zoek naar een ecologisch alternatief met minder afval, minder schadelijke stoffen (die ontharingscrèmes ruiken alvast alsof ze niet goed kunnen zijn voor het milieu) en zo min mogelijk ontharingsbeurten... Dit blogbericht krijgt vast en zeker nog een vervolg!


***
Zoals je al las is deze blog op verzoek geschreven. Heb je zelf een verzoekje waarover je eens wilt lezen? Laat het me zeker weten! Merci alvast aan Jana voor het idee!
***

dinsdag 20 juni 2017

Spelreview: iKnow

Ik woon samen met 4 huisgenoten in een gezellig huisje in de Brugse Poort te Gent. We eten regelmatig samen en als we tijd hebben spelen we al eens graag een gezelschapsspelletje. Een paar maanden geleden begonnen we met Trivial Pursuit, bij iedereen wel gekend. Omdat we dat zo vaak speelden ging ik op zoek naar een gelijkaardig spel (quizvraag achtige dingen) op bol. En ik vond iKnow, een tof quizspel waarbij je het nog meer tegen elkaar kan opnemen dan bij Trivial.


i Know begint bij een super simpel uitziend spelbord. Iedereen heeft 2 soorten 'pionnen': een iKNOW en een iBET van dezelfde kleur. Er zijn 4 categorieën van vragen: Mensen, De aarde, Producten en kunstwerken en Feiten en gebeurtenissen. Deze worden voorgesteld door een kleur (de bolletjes in de hoeken van het spelbord). Tijdens een ronde is er telkens 1 voorlezer (hij of zij speelt niet mee met de quiz tijdens deze ronde) en de rest mag spelen voor de vraag en gokken op de kennis van de anderen. De speler die links van de lezer zit begint.

iKNOW pion
Als eerste komt de iKNOW pion aan de beurt. Dit is de pion met de vierkante onderkant. De speler links plaatst zijn iKNOW pion op een vierkant vakje nadat de lezer het onderwerp verklapte. In het geval van de gele vraag (producten en kunstwerken) is dit dus 'Welke horecaketen?'. Je ziet op bovenstaande foto's dat de vierkante vakjes bolletjes bevatten net zoals de vragenkaart. Die bolletjes staan voor het aantal punten. Wil je 3 punten verdienen en denk je veel van 'horeca' te weten in dit geval? Dan zet de eerste speler in op het vakje met drie bolletjes. Met de klok mee plaatsen de andere spelers dan ook hun iKNOW pion op het bord.

iBET pion
Nu komt (het voor mij toch) leukste stuk: inschatten hoe goed of slecht de anderen zijn. De persoon die het hoogst op de iKNOWlijn staat begint. Je kan nu kiezen met je (ronde) pion op een van de spelers (behalve op de jouwe natuurlijk) wie het wel of niet gaat weten. (min of plus kant). 




Laat het quizzen beginnen
Als iedereen z'n pion gezet heeft lees de lezer de eerste tip voor aan de eerste persoon in het iKNOW rijtje. Spelers die op een vakje van 3 punten staan krijgen 1 tip. Spelers die voor 2 punten spelen, 2 tips, spelers die voor 1 punt spelen 1 tip. Je hoort dus het antwoord van de andere spelers al als je achteraan staat.


Puntenverdeling
Spelers die juist geantwoord hebben krijgen punten naargelang de plaats op het bord waar hun iKNOW pion stond. Heb je niet juist geantwoord dan krijg je niets.

Vervolgens komt de plaatsing van de iBET pion. Heb je juist gegokt op je medespeler? Dan krijg je 1 punt. Gokte je fout? Dan gaat er een punt af. De voorlezer krijgt 2 punten (voor de moeite).
De speler die in de vorige ronden juist geantwoord heeft kiest de categorie voor de volgende vraag. Als niemand juist geantwoord heeft schuift de categorie gewoon een plaats naar links. Als die dus op de gele bol stond, verhuist die naar blauw. De punten kunnen worden bijgehouden door fiches die je makkelijk op je iBET pion kan schuiven. Een witte fiche is 1 punt waard, de zwarte 5 punten.

Winnen doe je door als eerste 20 punten te halen.




Eigen bevindingen over het spel
Persoonlijk vind ik iKNOW beter in elkaar zitten dan Trivial. Bij Trivial zijn vragen vaak ouderwets, passé en moet je een beetje geluk hebben. Bij een grote groep spelers moet je ook lang wachten op je beurt waardoor het snel een saai spel kan worden. Bij iKNOW speel je elke ronde mee. Als je over een bepaalde categorie niet veel weet kan je makkelijk mee spelen door je onderaan het iKNOW lijntje te plaatsen en te hopen dat je mede spelers het weten.
Naast het weten is er ook het gokken. Hierbij kan je je beste pokerface opzetten en doen alsof je echt niet weet over wat het gaat. Je moet dus ook spelers op die manier inschatten.
Er zitten vragen van zowel België als Nederland tussen. Die Nederlandse vragen maken het soms lastig om te spelen. Soms kiezen we er als groep voor om die dan te laten vallen.
Door de tips in het spel is het vrij makkelijk om nieuwe dingen bij te leren. Bij Trivial moet je echt al gaan opzoeken op wikipedia of dergelijke als je meer te weten wilt komen over iets.
Je kan iKNOW spelen met 2 tot 6 spelers. De spelregels voor 2 spelers veranderen een klein beetje.
De doos is niet super groot, dus makkelijk mee te nemen op reis of zo. Met de 1600 vragen in de doos kan je wel een tijdje voort.
Er bestaat ook een mini iKNOW spel. Deze heb ik zelf nog niet getest. iKNOW mini speel je met 2 tot 4 spelers en kan je op bol in 2 verschillende versies krijgen: uitvindingen en lifestyle.


De grote, gewone versie van iKNOW kan je voor een 25 tal euro's kopen, iKNOW mini kost ongeveer 12 tot 15 euro afhankelijk van de versie.



maandag 19 juni 2017

App review: FatSecret

Ik ben een 90's kid, dat vertelde ik al eens in mijn 'nooit te oud om te leren' verhaal. Helaas (soms toch) behoor ik tot één van die twintigers die leeft met de smartphone in de hand. En op een smartphone horen apps... Af en toe test ik eens eentje uit (zoals Qwibl in een vorige blogpost). Nu gaat het over iets waar ik de laatste maanden hard mee bezig ben. Een app om je eetpatroon bij te houden: Fat Secret.


Buiten het feit dat ik FatSecret een nogal fout klinkende naam vind (waarom zou je het lef dat je hebt om af te vallen in godsnaam voor iemand verborgen moeten houden?), vind ik de app helemaal geweldig! Je plaatst hem op je GSM, geeft naam, leeftijd, gewicht, streefgewicht, lengte,... in en kan meteen aan de slag. Op FS kan je mensen volgen die ook samen met jou proberen af te vallen. Je kan gezonde recepten delen, alle voedingsmiddelen die je per dag at bij houden en je gewichtscurve checken. Voor zij die dat willen kan je ook je beweging per dag invoeren en de app bekijkt dan hoeveel calorieën je daardoor verbrand hebt.

Op het startscherm van FS kan je mensen hun verhaal vinden. Die mensen kiezen er bewust voor om het te delen en je merkt vaak in de reacties dat dit mensen zijn die weinig of geen steun krijgen uit hun omgeving, die bevestiging nodig hebben dat ze goed bezig zijn of echt nood hebben aan enkele andere tips. Je kan op het hartje drukken en laten zien aan die persoon dat je hem of haar steunt. Maar je kan ook effectief een reactie aan die persoon achter laten. Op crash diëten krijgen de meesten negatieve commentaar omdat het reeds meerdere keren bewezen is dat die crash diëten qua afvallen niet veel opbrengen op lange termijn...

In het volgende schermpje kan je per maaltijd (ontbijt, lunch, diner en snacks) invoeren wat je gegeten hebt. De meeste producten staan er in. Slechts zelden moet je zelf een product van nul af aan invoeren, maar dat vind ik persoonlijk niet slecht. Zo leer je echt wel etiketten lezen...
Vanboven krijg je een visueel overzichtje van wat je nog kan/moet/mag eten aan calorieën. Bij mij is dit nu ingesteld op 1600 op aanraden van Céline, de diëtiste. Bij de doorsnee vrouwen staat dit normaal op 2000. Laat je voor die getallen altijd bijstaan door een professional. Er bestaat ook zo iets als te weinig calorieën eten waardoor je niet afvalt omdat je lichaam het signaal van ondervoeding opvangt!
Onderaan dit schermpje krijg je een diagram te zien met hoeveelheid vetten, hoeveelheid koolhydraten en hoeveelheid eiwitten. Zo kan je heel nauwgezet opvolgen of je bijvoorbeeld nog wat extra eiwitten binnen moet krijgen om goed te eindigen die dag.


Je kan ook alles in een overzichtsrapportje bekijken. Zo zie je perfect wat je gegeten hebt de voorbije week. Dat is handig als je bijvoorbeeld naar de diëtiste wilt gaan en ze vraagt een eetschema met alles er op en er aan. Of stel dat je niet afvalt kan de diëtist kijken waar dit vandaan komt.

In de gewichtsgrafiek zie je een overzicht met het huidige gewicht, het startgewicht en het streefgewicht. Je ziet perfect hoeveel kilo je al kwijt bent en hoeveel je nog te gaan hebt. Dat is uiteraard heel motiverend als je goed bezig bent om het 'te gaan' cijfer te zien dalen.

Ik heb ook een aantal vaste recepten die ik wekelijks maak. Ik vind het heel vervelend om dan elk voedingsmiddel apart in te geven dus die zet ik in mijn receptenboekje. Je kan kiezen om deze recepten te delen met anderen. Zo kan je bij een inspiratieloos moment makkelijk gezonde alternatieven zoeken. Pas natuurlijk wel op, hier zitten niet alleen mensen die per se willen afvallen, maar ook mensen die willen aankomen. Je krijgt per recept sowieso alle bestanddelen te zien en ziet tot op de gram hoeveel eiwitten, koolhydraten, vetten,... het recept bevat.
Heb je een recept uit je kookboek gemaakt? Dan kan je dat gewoon in eens doorsturen naar je eetdagboek.

Ik maak niet altijd gebruik van alle functies. Je kan om een voedingsmiddel toe te voegen ook gebruik maken van foto instructies, scannen van barcodes,... En mijn bewegingsdagboek hou ik ook niet altijd bij. Maar dat kies je uiteraard volledig zelf.

Bij deze wil ik lezers die een soortgelijke app gebruiken graag uitnodigen om eens een gastblog te schrijven hierover zodat lezers die op zoek zijn naar een geschikte app zelf de keuze kunnen maken.

Voor lezers zonder smartphone: FatSecret werkt ook via de computer.






zondag 18 juni 2017

Nooit te oud om te leren...

Ik vertelde het hier ooit al eens, ik werk in het volwassenenonderwijs. Nu de lessen gedaan zijn was het tijd om te proclameren. Op het ISBO hoort daar ook een barbecue bij per vestiging. Tijdens die barbecue voorzien we een infomoment voor nieuwe cursisten in 2017-2018. En daar hebt ge er van alle leeftijden en alle achtergronden tussen zitten...

Tijdens één van die infomomenten kwam ik een groep oudere dames tegen. Eigenlijk kwamen ze gewoon eens een klapke doen met mij, maar ze hadden ergens ook wel graag info gehad over 'ne cursus computeren'. Ze hoorden van mensen uit hun buurt dat leerkrachten X en Y super goed waren (de anderen ook natuurlijk, maar dit ging puur over mond aan mond reclame) en ze kwamen eens horen of die volgend jaar beschikbaar waren om de oudere dames te begeleiden in de omgang met computer.

Na een babbeltje over hun kennis bleek dat ze echt bij de basis moesten beginnen. Gelukkig kan dat op het ISBO en zijn ze zeker en vast niet de enigen die geen basiskennis hebben. Onze leerkrachten weten dat en richten cursussen in die vanaf het begin beginnen. Wij, kids uit de jaren '90, zagen de computer in ons leven komen, moesten regelmatig werkjes maken voor school, foefelden uren met powerpoints voor onze spreekbeurten en kregen de eerste lesjes informatica. Voor ons hebben de basisregels van computer geen geheimen.

Op school bieden we zowel cursussen voor Mac als PC aan. Mijn vraag aan de dames was dus met wat zij werkten. 'Goh madammeke, awel, zo een dat ge kunt dicht doen en mee pakken hé', krijg ik als antwoord van één van hen. Wat moest ik daaruit opmaken? Gelukkig ben ik zelf MacBookfan en dacht ik: eens polsen naar de kleur. 'Is 't ne witten of ne grijzen?', vroeg ik toen de madammekes benieuwd een antwoord aan het afwachten waren. 'Ah neen, dat van mij is ne zwarten'. 'En er staat geen appel op de voorkant?', vroeg ik nog maar eens voor de zekerheid. Daar hadden ze nog nooit op gelet. Maar dat zal wel niet zeker, dat zouden ze wel al gezien hebben.

En zo geschiedde: 4 oudere dames starten in september 2017 aan een beginnerscursus 'computeren'. Ik ben benieuwd wanneer ze me hun eerste 'dit heb ik helemaal zelf gemaakt' werkjes komen tonen. Zo zie je maar, je bent nooit te oud om te leren!

zaterdag 17 juni 2017

(Eco)logisch menstrueren

Tante Marie is op bezoek, de Russen zijn in het land, de rode vlag hangt uit,... Allemaal manieren waarop we in het middelbaar aan elkaar de uitleg gaven waarom we niet mee konden zwemmen. Dit alles deden we liefst zonder de woorden 'regels' of 'menstruatie' uit spreken. Of zoals mijn grootmoeder zei: "ge hebt uw 'vodden' zeker?"
Mannelijke lezers, opgepast, onderstaande blog gaat over de maandelijkse vrouwelijke 'problemen', ge kunt er van leren of ge kunt nu snel weg klikken naar een vorig blogbericht. Aan u de keuze...

Een aantal jaren geleden hoorde ik voor het eerst over de mooncup ofte menstuatiecup. Ik beeldde me een gefoefel tot en met in, met bijhorende horrorverhalen over 'verversen' op het werk/school. Ik hield het bij het gedacht dat mooncups iets voor geitenwollensokken was of vrouwen die thuis werken of op hun werk een toilet met een lavabo in de zelfde ruimte hebben.
Een klein jaar terug vertelde echter iemand waarvan ik het nooit verwacht had dat ze zich een mooncup had aangeschaft. Ze was laaiend enthousiast en toen ik haar vroeg hoe ze dat deed op school of tijdens het uitgaan bekeek ze me eens vreemd. 'Linde toch, ge moet dat maar 2 keer per dag verversen' verzekerde ze me. Waarop ze me een site waar je vrij goedkoop zo'n spul kunt kopen door stuurde en ik aan het bestellen ging.

Mooncups kiezen, 't is nog niet zo makkelijk in het begin. Ze bestaan in allerhande kleurtjes, een aantal maten, verschillende merken en verschillende tsjoepkes om makkelijker uit te halen. Ik ging te rade op het internet en vond deze website om een beetje meer info te vergaren.
Mijn keuze bepaalde ik allereerst door de prijs. 't Was de eerste keer dat ik dat zou testen en ik wou geen tientallen euro's uitgeven aan iets dat ik na één of twee keer gebruiken misschien al moest wegwerpen... Dan kwam er nog de keuze van het uiteinde. Ik hoorde van veel mensen dat ze bij hun eerste cup het steeltje bijna volledig hadden afgeknipt (dat mag) omdat het niet comfortabel zat. Ik dacht: 'met een ringetje kan dat niet, laat ik dus voor een steeltje gaan'. En vervolgens kwam de laatste keuze: de maat. Ik zocht even op wat de gemiddelde vrouw nodig had en koos aan de hand daarvan welke maat van cup ik moest hebben.

Daarna kwam het volgende probleem: maandelijks uitkoken van de cup. Dat moet uiteraard om het boeltje hygiënisch te houden. Ik dacht: nu moet ik naar de kringwinkel om een pannetje te kopen, maar da's ook zo'n gedoe. Een oud huisgenote van mij had een kookpotje speciaal op haar kamer daarvoor, maar ik ken mezelf. Ge laat dat dan staan en voor je het weet staat den enen of den anderen er patatten in te koken (bah)! Gelukkig had de website waarop ik mijn cup kocht een andere oplossing: een sterilisator. Da's een soort bekertje met deksel waar je je schoongewassen menstruatiecup in stopt, vervolgens 100ml water in giet en met gesloten deksel 3 à 5 minuten in de microgolfoven plaatst. Het enige nadeel aan dit potje is natuurlijk dat het gloeiend heet uit de microgolfoven komt en je er je vingers aan kan verbranden (been there, done that).

Et voilà, een dag voor mijn menstruatie begon kwam mijn pakketje met menstruatiecup en sterilisatiebeker aan. Ideaal om van start te gaan. Ik moet wel eerlijk toegeven het was een gefoefel. Op mijn GSM zocht ik naar 'how to ...' filmpjes op youtube terwijl ik mee aan het sukkelen was. Meisjes, vrouwen, het vraagt wat oefenwerk, maar je geraakt er sowieso! Zoek die filmpjes gewoon ook op, ontdek de 'vouwtechniek voor inbrengen' die bij jou past en ga aan de slag. Tip: trek wat tijd uit als je dat de eerste keer moet doen...

Ondertussen gebruik ik een jaar lang cups en tampons komen nooit meer in mijn winkelkar terecht. Ik had nog een klein pakje liggen van voor de aanschaf van mijn cup zodat ik altijd wel iets reserve bij de hand heb. Moet je eens nadenken hoeveel geld ik al bespaarde... Ik probeer even het rekensommetje te maken:








De goedkoopste tampons in de colruyt kosten 0.09€ per stuk.
Neem dat je er 3 à 4 per dag gebruikt en een 5 tal dagen uw regels hebt.
Dan gebruik je dus minstens (enkel als je de allergoedkoopste tampons gebruikt) voor ongeveer 18.9€ per jaar aan tampons....
Mijn menstruatiecup kostte 14.90€, de sterilisatiebeker 6.50€. Een menstruatiecup kan tot 10 jaar mee gaan... Ik zit dus nog even safe 😊.


Voor mij zijn er een aantal serieuze voordelen aan het gebruik van de cup tegenover tampons:

  • Ik moet persoonlijk (voor iedereen wel anders) slechts 2 keer per dag legen.
  • Je kan er mee slapen, sporten én zelfs zwemmen.
  • Geen risico op de tamponziekte TSS
  • Het is herbruikbaar, brengt dus een pak minder afval met zich mee en je hoeft nooit naar de nachtwinkel te hollen omdat je geen tampons in huis hebt...
  • Wie haar menstruatie tot op de dag kan 'plannen' (en dus regelmatig is) kan de cup al voor de menstruatie inbrengen. Geen 'oeps' momentjes meer.
  • Je bent bewust met je eigen lichaam bezig, je ziet dus op elk moment dat er iets met je lichaam aan de hand is de veranderingen waarop je meteen kan ingrijpen.
  • Geen vervelende geurtjes (hebben veel vrouwen last van tijdens het dragen van tampons of maandverband).

De grootste nadelen aan de cup zijn voor mij:

  • Schoonmaken op vakantie, zeker als je op trektocht gaat. Je moet de cup minstens 1 keer per dag kunnen wassen.
  • Inbrengen aan het begin of aan het einde van je menstruatie kan soms wat lastiger zijn.
  • Het duurt wel even voor je het onder de knie hebt hoe je de cup moet inbrengen (tip: onder de douche vind ik zelf heel wat makkelijker). En ook de juiste vouwtechniek voor jou onder de knie krijgen is niet altijd even simpel...
  • Meestal moet je de cup online aanschaffen aangezien nog niet overal gekend. Gelukkig zijn er veel natuurwinkeltjes en winkels met ecologische en duurzame visie die dit in hun assortiment hebben.
  • Bij een accidentje moeilijker op te lossen dan bij tampons of maandverband. Tip: ik heb altijd doekjes voor intieme hygiëne in mijn handtas zitten voor oeps momentjes.

Er zijn ongetwijfeld nog véél pro's en contra's, je mag ze gerust doorsturen, dan zet ik ze er bij... Wie haar verhaal wilt delen kan dat uiteraard ook altijd. 

vrijdag 16 juni 2017

Over gemakzucht

We stoppen allemaal wel eens een pizza in de oven, bestellen eten bij Deliveroo of sluiten onze mailbox omdat we geen zin hebben om alle mails te lezen (laat staan te beantwoorden). Ook ik ben schuldig aan gemakzucht helaas... Ik neem je even mee naar mijn geheime gemakzucht trucks...

Ik werk in het volwassenenonderwijs. Dat wil dus zeggen dat ik vaak mijn auto op de parking moet gaan zoeken tussen alle anderen. Een echt probleem is dat gelukkig niet. Niet omdat hij kei hard opvalt (er rijden nog veeeeeel grijze kangoos rond op de wereld), wel door mijn gemakzucht. Mijn auto zie je van verre staan: kapotte spiegel vast getaped met bruine plakband en vooral veel (maar dan ook echt veel) kak! 😃 Ik hoor u denken: 'Linde toch, wat steekt gij uit???'
Awel, ik woon in een leuke straat ergens in Gent, aan het water met heel veel bomen. Ik parkeer me elke avond bij thuiskomst onder een van die bomen (dan is mijn auto lekker fris omdat hij in de schaduw stond) en de volgende ochtend heb ik het gegarandeerd terug vlaggen: kak 💩... En weet ge, ik laat het lekker hangen, dat maakt mijn auto dus elke dag opnieuw herkenbaar op de parking... Merci duifkes!

Nu ik aan u bekende dat kak mijn eerste puntje van gemakzucht is beken ik ook mijn volgende puntje van gemakzucht schaamteloos. Ik deel een huisje met 4 andere vrolijkerds. We hebben een kuisschema waarbij ons huis in 5 ruimtes is verdeeld en iedere maand neemt iemand anders één van die ruimtes voor z'n rekening. De badkamer is de tofste. We hebben geen douche, douchescherm of douchegordijn en moeten dus gewoon in het bad gaan staan. Mijn truck: gewoon heel wild douchen zonder te kijken of ge de vloer nat maakt. Daarna pak ik trekker en dweil en veeg wat in het rond. Als één van mijn huisgenoten vraagt: 'Linde, hoe kuist ge de badkamer het best?'. Is mijn antwoord steevast: 'gewoon wild douchen'... Maar eigenlijk wou ik het niet per se over het gemak van het kuisen der badkamers hebben (afwijkend gedrag ;)???)...
Ik hou er wel van als alles netjes ligt. Niet te veel afwas die in het rond staat, het oud papier in een doos en een 'clean' keukenaanrecht voor het slapengaan... Dat zijn zo wat mijn belangrijkste to do's voor ik mijn bedje in kruip. (Oh ja, en de ramen kuisen, want die staan vol Öveneuzen van zijn vensterbankslaapjes). En ik moet bekennen, beneden is vaak alles 'spik en span' (licht overdreven), maar gelukkig ziet ge boven niet :D. Het eerste kamertje op de eerste verdieping is (sorry, not sorry) vaak een stort. Gemakzucht zo ziet ge maar. Wat een ander niet kan zien, daar stoor ik me niet zo aan als het er rommelig bij ligt. Maar ach, het kan nog erger (ik denk aan ene N.C.)...

Weet ge wat ik ook echt niet tof vind? Winkelen in de supermarkt. Ik woon helaas aan één van de drukste Colruytwinkels van Gent en heb een hekel aan karren die in de weg staan, mensen die in de verkeerde richting door de rayons rijden, mensen die uren blijven staan kletsen en dan vooral aan de ellendig lange rijen (ik kies ook altijd per ongeluk de traagste rij van heel de Colruyt uit).
Gelukkig bestaat er een gemakkelijke oplossing voor mensen met last van gemakzucht (net als ik): Collect and go! Elke donderdagavond voor 24:00 kan je me vinden achter mijn laptop surfend naar pottekes yoghurt, lekker veggieburgertjes en andere lekkernijen. Vrijdag na het werk rij ik 3 afritten verder langs de R4 richting Colruyt. Ik hou er echt van. Snel, efficiënt, niet te lange wachtrijen en vooral geen pijltjes om te volgen dus ge kunt ook niet in de verkeerde richting lopen met uw kar... En weet ge wat het tofste is van al? Ge krijgt er bijna altijd testerkes bij (in ruil voor al de proeverkes van de Colruyt die je mis loopt?). En om al dat Colruyt winkelt voor u gedoe nog efficiënter te maken kunt ge zelfs uw bestelling van de BioPlanet tegelijk in dezelfde winkel afhalen. Hoe zalig is dat!?! Gemakzucht, maar met als resultaat dat ge na een kwartiertje terug thuis zijt met al uw boodschappen en kunt genieten van de dinges des levens...

Ik heb ongetwijfeld nog wel andere dingen die ik uit gemakzucht doe (of niet doe). Maar nu ben ik toch nieuwsgierig. Wat zijn uw gemakzuchtige trekjes?

Geld verdienen met een app

Als GSM gebruiker zit ik bij Mobile Vikings. Een hele tijd geleden kon je je inschrijven om deel te nemen aan Viking Labs. Testen van apps en dergelijke meer. Als totale leek in de wereld van apps dacht ik: 'misschien ontdek ik wel iets nieuws op die manier'. Dus ik schreef me in en ging op ontdekking. Tot nu toe was ik nog niet veel tegen gekomen, maar op 14 juni kreeg ik de vraag van Viking Saskia om Qwibl te testen. Een app die vragen stelt over producten waar je dan nog centen voor krijgt ook. Die 'centen' kan je inzetten als kortingen bij bol.com, als vikingpunten,... Ik test zo iets maar al te graag uit en hou je met veel plezier op de hoogte:

Bij het installeren van Qwibl ging alles nogal traag vooruit. Ik geraakte niet ingelogd dus dacht het gewoon wat later nog eens te proberen. Na een tijdje lukte alles, maar ik merk hier en daar toch nog wat mankementjes op de app. 't Gaat nogal traag vooruit allemaal en soms blijft het gewoon steken.
Maar soit, na aanmelding verdiende ik al 1€, hoera!

Eens op de app kwam ik terecht op een vraag over Red Bull. Hoeveel cafeïne zit er in een blikje Red Bull? Allee, 't is geen quiz he, je kan niet fout antwoorden, het gaat om wat consumenten weten en zo. En huppa, daar was weer 10 cent extra.

Blijkbaar krijg je soms ook uitdagingen. Ik kreeg een foto van een Neckermann affiche te zien. De uitdaging: fotografeer deze telkens je hem tegen komt. Ik vond het ook wel een grappig tekstje. Ze stellen dus de uitdaging voor en dan kon je (om je 10 cent al te innen) 2 dingen antwoorden: 'Challenge accepted!' of 'Ik hoop dat ik het niet vergeet ;)'. Rara voor wat zou warhoofd Linde gekozen hebben?

En toen... was het stil. Nu moet ik wachten op berichten van Qwibl over producten. Ik ben benieuwd. Raak ik ook aan 3€ om aan een goed doel te schenken? Of 5€ om om te zetten in vikingpunten? Ik moet wel zeggen, er zit voor ieder wat wils in de cadeaushop. Van cinematickets tot een beerpongset, van een schenking aan het goede doel tot cadeaubonnen van Ici Paris XL.

Wil je zelf eens testen? Als je mobiel op de link onder deze tekst klikt, zou je alles moeten kunnen terug vinden... Zo niet, stuur eens een messenger berichtje en ik zend je een linkje door...

donderdag 15 juni 2017

Over crowdfunding en zo

Onlangs zat er een mailtje in mijn postvak in van Socrowd, één van de crowdfundingplatformen in België. Er stond een klein, maar leuk berichtje in over de ophaling van centjes voor diverse platformen. Zelf stak ik ook al een deel van mijn net verdiende centjes in een crowdfundingplatform. Over het waarom ik dat als 26 jarige deed lees je hieronder.

Een aantal jaren geleden besloot JNM vzw te verbouwen. Het gebouw moest praktisch volledig opnieuw worden gedaan om leefbaar te blijven. Zo iets kost uiteraard verschrikkelijk veel geld. Een deel lenen is een oplossing, renteloos lenen is nog beter. JNM kwam na een zoektocht bij Socrowd terecht. Socrowd is één van die Belgische crowdfundingplatformen die organisaties die aan een duurzame toekomst bouwen een renteloze lening verschaft. De bedoeling is dat de organisatie zelf een bepaald (op voorhand afgesproken) bedrag weet te verzamelen bij leden en sympathisanten. Dat bedrag vermenigvuldigt Socrowd dan met 3. Als ik dus 100€ leen aan de organisatie, kan de organisatie 300€ renteloos lenen. Als lener krijg je het bedrag ook terug als de lening is afbetaald.
Dit was mijn moment om iets terug te doen als JNM'er voor de mooie tijd die JNM me al gegeven had. Ik aarzelde geen moment en 'kocht aandelen' om zo de verbouwing een beetje mee vooruit te helpen. JNM maakte een pareltje van het gebouw en zit nu niet meer alleen. De bovenste verdieping verhuren ze aan KAJ en uit de marge. Ook hun vergaderzalen verhuren ze aan andere organisaties. JNM heeft er dus niet alleen een gloednieuw, mooi bondssecretariaat bij, maar bouwt bruggen tussen de organisaties die van hun faciliteiten genieten...


Soit, de reden waarom ik ben beginnen schrijven aan een blogberichtje over crowdfunding ging eigenlijk niet per se over JNM en mezelf als steunend persoon... In de mail van Socrowd las ik dat crowdfunding het in 2016 heel goed doet. Alle Belgische platformen samen haalden immers 30 miljoen euro op! Een verdriedubbeling tegenover 2015! 😮
Als jongere zie ik deze verandering heel graag. Ik heb zelf ambities die altijd onbetaalbaar leken (later meer daarover) en zo zijn er ongetwijfeld nog heel veel andere jongeren in ons Belgenlandje. Een duwtje in de rug door een Crowdfundingproject kan dus wonderen doen! Goe bezig!

"Is dat gemaakt om kapot te gaan?"

Je kent het wel: je koopt iets nieuws waar je twee jaar garantie op hebt (elektronica en co) en na exact twee jaar en een maand is het kapot. We leven in een wegwerpmaatschappij, waar GSM's na een jaar vervangen worden door een nieuwer model met een betere camera en wasmachines na 5 jaar aan de deur gezet worden. Ik had dat onlangs voor met zowel een broodrooster als een platenspeler. Maar niets is wat het lijkt, vijs het ding eens open of bekijk het eens van een andere kant en je kan er dikwijls nog een hele poos mee doen...


Toen de naald van mijn platenspeler afkraakte belde ik naar de elektroketen waar ik het kocht. Kan je dat vervangen? En wat gaat mij dat kosten. 'Maar madammeke toch", zei de man aan de andere kant van de lijn. "Da's toch niet meer de moeite om dat helemaal op te sturen naar de fabrikant om daar een nieuw naaldje aan te lijmen (zo doen ze dat blijkbaar). Kom eens langs en dan toon ik u gelijkaardige platenspelerkes voor een goed prijsje."
Goedgelovig als ik was ging ik online op zoek naar ander platenspelertjes. Maar toen ik niet meteen mijn ding vond in het gamma typte ik toch eens wat wijze woorden in op google. Ik kwam gelijkaardige vervangsetjes tegen voor de naald waarop ik naar mijn platenspeler liep. Na wat gefoefel en gepruts kwam het kopje waarop de naald zit los. En wat los kan, kan naar mijn mening ook makkelijk vervangen worden niet???
Tijdens het online zoeken naar spelers kwam ik op Bol ook enkele accessoires voor platenspelers tegen. 'Wie niet waagt, niet wint', dacht ik en met het stukje in de ene hand en een computermuis in de andere scrolde ik door het aanbod. En daar was het dan, een nieuw tussenstukje voor de arm mét naald. Een of andere fabrikant had dit ontworpen met diamantnaald (de goedkopere spelertjes hebben allemaal een goedkopere naald die je platen kan beschadigen). Veel reviews gingen er over dat mensen goedkopere en compactere spelers kochten en meteen de originele naald vervangen hadden door een diamantnaald.
U ziet maar, een beetje opzoekwerk en wat lef om iets uit elkaar te halen en uw platenspeler geeft ineens voor een kleine 20€ een beter geluid af en 't is beter voor uw platen! (En dan te bedenken dat ik de speler al op tweedehands gezet had)

Naast m'n platenspeler hebben we nog zo'n stuk in huis dat af en toe de tekenen van 'toe aan vervanging' begint te geven. Onze broodrooster. Een zalig ding met croque monsieur houders en een super goeie timer. Ik kreeg het na de verhuis van mijn zusje mee aangezien zijn croque monsieur toestellen in overvloed hadden na samen te huizen met 3 mensen die eerst elk hun eigen keuken hadden. Zij kreeg het op haar beurt van mijn meter. Een beetje een familiestuk dus eigenlijk 🙂.
Af en toe flipt meneer broodrooster eens. Dan blijft het armpje niet naar beneden waardoor het niet kan opwarmen. Mijn huisgenootjes losten dat op door gewoon zelf voor hefboom te spelen en te blijven staan tot hun brood toast geworden was. Maar eerlijk, daar heb ik het geduld niet voor. Ik dacht, moeilijk kan dat niet in elkaar zitten. Ik vijs het gewoon eens open en zie dan wel. En daar vond ik de snodaard. De hele binnenkant zit vrij goed in mekaar, behalve het elementje dat de hefboom moet tegen houden. Dat kleine, broze stukje maakt men dan uit plastic. Gemaakt om snel kapot te gaan dus. Na wat gepruts kreeg ik het voor mekaar dat het plastic stukje terug netjes op zijn plaats zat en konden we terug toasten en croque monsieurs maken à volenté!

Heb je zelf dus zo'n toestel dat het niet meer doet? Aarzel niet om de handige harry of harriet in u zelve naar boven te halen en neem een schroevendraaier bij de hand. Durf je het niet alleen? Zoek dan eens op het internet of er binnenkort een repair café in de buurt is. Hier kan je allerlei kapotte dingen laten herstellen door vrijwilligers die er wat van kennen.


woensdag 14 juni 2017

Oops(ie)

Ik vertelde u al over mijn gevecht met de kilo's. Gezonder eten, minder koolhydraten, op naar meer proteïnen, dat was wat ik te horen kreeg bij Céline... Ik kreeg van haar een hoop recepten maar ging zelf ook op zoek naar het een en ander... En ik stootte op oopsies, gezondere broodjes met een hoog eiwitgehalte (pas op 't is verslavend lekker)...

Oopsies (rechthoek met philadelphia feta-komkommer,
de ronde met light roomkaas van de Colruyt)

Hoe maakt ge die Oopsies dan wel?


Benodigdheden (voor 6 à 10 oopsies)


  • 3 eieren
  • 100 gram roomkaas (ik gebruik light roomkaas van de Colruyt)
  • een theelepel bakpoeder
  • een snufje zout

Bereiding

  1. Verwarm de oven voor op 150°C
  2. Scheid de eieren
  3. Klop de eiwitten goed stevig op
  4. Doe de eigelen in een andere kom met de roomkaas, het bakpoeder en het zout. Klop dit goed samen op.
  5. Spatel voorzichtig de eiwitten onder het roomkaasmengsel
  6. Bekleed de bakplaten met bakpapier (ik gebruik normaal een herbruikbare mat, maar dit plakt ontzettend hard aan de mat, geen aanrader dus). Schep nu met een pollepel 6 grote toefen mengsel op de plaat.
  7. Zet dit alles 20 à 25 minuutjes in de oven.
  8. Laat de oopsies afkoelen als ze goed bruin zijn (afgekoelde oopsies komen makkelijker los van het bakpapier).

Tips

  • Ge kunt oopsies invriezen. Ik maak ze dus in grote hoeveelheden ineens en stop ze in een oude broodzak in de vriezer. Handig om mee naar het werk te nemen met een potteke beleg als vergeten zijt om een lekkere salade te maken of zo...
  • Onlangs maakte ik oopsie specials. Ik gebruikte Philadelphia light komkommer-feta. Njommie!
  • Soms wil ik dat het rap gaat. Ik zorgde dat ook de randjes van mijn bakplaat goed bedekt waren en maakte oopsieplakken. Daarna de schaar er in en tattaa rechthoekige oopsies!

Ontspullen van uw kleerkast

Ik leerde het van vaderlief, uw kleerkast ontspullen. Af en toe zei hij tegen Neel en mij: "hop kruip uw kleerkast in en haal er alles wat ge het voorbije jaar niet aan had eens uit". Elk jaar opnieuw hadden we een stapel kleren die hij dan naar de kringwinkel bracht (behalve als we het heel lief aan hem gevraagd hadden om een bepaald stuk toch te houden)... Ik deed dat vorige week nog eens, maar zette mijn kleedjes op 2de hands en op vintage facebookpagina's (ik draag veel kledij met vintagelook vandaar). En ik kan u aanraden het werkt!


Intussen verkocht ik drie verschillende stuks. 2 van mijn ooit lievelings t-shirts gingen de post op naar Sint-Amands en vanmorgen kwam een enthousiast meisje een kleedje passen. Ja lieve zus, het kleedje dat je 'm'n gordijn' noemde is de deur uit 😄. Ik geef je graag enkele tips mee om vlot te verkopen:




  1. Zorg dat ge goeie foto's hebt van de kledij
    Maar al te vaak zie ik op 2de hands een hoop foto's die van het internet geplukt zijn, da's jammer want zo zie je als potentiële koper niet wat de staat van het stuk is. Kleedjes en broeken kan je makkelijk op een kapstok aan een deur hangen, T-shirts op een tafel of op de vloer. Ik kies graag voor een neutrale achtergrond. Mijn eettafel is zwart en daar komen niet al mijn stukken goed op uit. Ik kies dus liefst voor mijn slaapkamervloer.
  2. Zorg dat de maten duidelijk aangegeven zijn
    Niets is frustrerender dan je vast te pinnen op een bepaald stuk dat je online ziet passeren en nergens de maat te vinden. Zet er niet alleen S-M-L, maar ook de draagmaat bij. Zo kan je bijvoorbeeld zeggen M, maar ik draag het als L.
    Gebruik tips! Zo las ik onlangs nog van een mede-verkoopster: dit kleedje is uiterst geschikt voor mensen met een kleine cupmaat.
  3. Bepaal je prijs vooraf
    Ooit zette ik zelf dingen op 2de hands en had ik totaal geen prijs in gedachte. Nu zoek ik vaak de nieuwprijs van het stuk op en trek ik een bedrag af (nooit gedragen is -10€, zeer goeie staat is -15€ en indien duidelijk gebruikt vraag ik nog maximum 5€).
    Vergeet zeker niet te vermelden dat verzendkosten voor de koper zijn. Een pakje verzenden via BPost kan makkelijk. Je kan online het ticket kopen en afdrukken op je eigen printer. Je plakt het daarna gewoon op de doos en gaat het in een pakketbrievenbus van de post proppen (pas op, die gleuf is niet eindeloos hoog).
    Geef een kleine korting bij de koop van meerdere stuks. Zo kijken mensen je hele 2de hands winkeltje rond en maak je meer kans om meerdere dingen te verkopen aan één persoon.
  4. Verkoop op facebook of op 2de hands
    Plaats je berichtje 1 keer in een groep en zoek gelijkaardige groepen waarvan je lid bent. Je kan gewoon op het knopje 'bericht in meerdere groepen plaatsen' duwen en dan hoef je niets anders te doen dan alles te selecteren. Hou wel alles goed in de gaten. Bij reservatie of verkochte stuks moet je wel in elke groep apart je bericht gaan aanpassen. Als iemand je een messenger berichtje stuurt staat bovenaan die chat een linkje naar de groep waar hij/zij het stuk gezien heeft.
    Op 2de hands kan je vanaf 10 stuks op je account je eigen winkeltje openen. Dat is handig want je kan dan een eigen naam geven. Die eigen naam is dan een onderdeeltje van de link wat het makkelijk maakt om de link naar je eigen winkel te onthouden. Dit is bijvoorbeeld mijn linkje: https://www.2dehands.be/winkel/retrolinde/ (moeilijker dan 'retrolinde' moet je het dus zeker niet maken!)
  5. Sla bij een reservatie nooit een mogelijke verkoop af
    Is je stuk al gereserveerd door iemand anders en is er toch nog iemand die interesse toont? Sla de interesse niet meteen af. Ik had al meerdere keren dat iemand toch af zag van verkoop en dan sta je daar, wetende dat je een kandidaat als reserve had. Ik stel voor de eerste kandidaat koper altijd een deadline op. Die deadline deel ik dan mee aan de andere geïnteresseerde(n).
    Als je verkoop toch door gaat is het wel eens zo vriendelijk om ook de anderen iets te laten weten. Zij hebben interesse in jou type kledij dus zijn sowieso potentiële klanten voor elk volgend stuk dat over je virtuele toonbank gaat...
  6. De betaling
    Ik vraag persoonlijk altijd een bewijs van betaling alvorens te verzenden. Een printscreen van de betaling is voor mij meer dan genoeg en eigenlijk ligt bijna niemand daar wakker van. Is de koper een beetje ongerust? Trek een foto van uw bankkaart, identiteitskaart of dergelijke en stuur die door. Meestal zijn ze dan zeker en vast overtuigd van je goedheid.
  7. 'Dienst na verkoop'
    Ik probeer altijd een berichtje bij mijn pakjes te stoppen. Iets als 'veel plezier er mee' of 'dank je' doet al veel. Ik zoek regelmatig toffe foto's in tijdschriftjes of leuke quotes van onze bucketlistkalender en maak er dan zelf een kaartje mee. Zo kost het je niets en tover je toch nog een glimlach op de 'klant' zijn/haar gezicht.
    Verkoop je via 2de hands? Vraag hem/haar om je te beoordelen. De volgende klanten zien dan een hopelijk goede beoordeling, wat voor vertrouwen zorgt.

Heb jij nog meer verkooptips? Geef ze zeker mee in de reacties hieronder! En wie weet, tot een koopje!?!

dinsdag 13 juni 2017

En toen Tinderde ik ook...


Tinder, het platform om aan een snelle one night stand te geraken. Maar vind je er ook echt de Mr. Pefect? Ik test het alvast voor je uit en hou je met veel plezier op de hoogte van gekke profielen, rare verzoeken en interessante gesprekken...
(In tussentijd schreef ik ook een Tinder, deel 2. Die kan je hier lezen door op de link te duwen)

Ik installeerde Tinder eigenlijk niet zo lang na de breuk. Ik dacht: 'ach we zien eens, dat zal toch niets zijn'... Maar hela hier en daar krijgt ge wel eens nen toffe te zien ze. En als die dan matcht 'ktching'!
Ik had al een aantal toffe gesprekken op Tinder. Toch vraag ik me van sommigen af wat ze er op doen. Als ge matcht, waarom kunt ge dan niet antwoorden??? Nja een gekke bijkomstigheid van het profielen checken, naar rechts swipen, het 'je hebt een match' scherm te zien krijgen en dan even volledig dicht slaan zeker... Ach, het is niet iedereen gegund.
Dames onder ons, begin zeker ook eens een gesprek! Ik heb al een aantal reacties gekregen omdat ik dat zelf deed en die gasten waren allen aangenaam verrast!

Een Tinderdate in real life, daar was ik tot nu toe nog niet aan toe. Ik had ook niet het gevoel tot nu toe echt een Mr. Potentieel Perfect gevonden te hebben... Wel had ik al toffe gesprekken...

Een van die gesprekken was met V., een kerel uit de wijde omgeving van Gent. Ik scrolde even voor u terug in de gespreksgeschiedenis tussen V. en mezelf... 4 dagen en heel veel berichtjes (over hond, gemeenschappelijke hobby's, job,...) later kwam de 'mag ik u toevoegen op Facebook' vraag... Ik dacht, ach laten we eens zot doen, verwijderen kan altijd nog... En daar was ie dan V. op Facebook. Tip: hou u profiel eerlijk... Blijkt dat V. zot was van alles wat met wapens te maken had en in het weekend ging vissen... De interesse was er om eerlijk te zijn rap van af...

Volgende match was met ene K. Ik kreeg een berichtje dat ik een match had en een daarop volgend bericht dat hij een gesprek gestart had... 'Normaal doe ik dit niet zo en zit ik niet zo in elkaar. Zin in een One night stand?'. Euhm, amai da's vree rap to the point komen me dunkt! Neen bedankt, niet mijn stijl, op naar de volgende!

Dan kwam S., een gast uit de omgeving met 2 hondjes. In het gesprek werd duidelijk dat hij echt de moeite had gedaan om mijn tekstje te lezen en mijn foto's te bekijken (ge scoort punten S.!). Er volgde een tof gesprek over het hoe en waarom Öve in mijn leven kwam, het wroeten met handen in de aarde, de oppervlakkigheid van sommige mensen op Tinder en het feit dat Öve een snoozer eerste klas is. Daarna bleef het stil aan de overkant...

Ondertussen was er ook M. Een gast die zichzelf omschrijft als levensgenieter en in de vrije tijd graag in de natuur is. Klinkt best ok, niet? Na 3 berichtjes stelde M. de vraag al: 'facebooken?'. Ach nee, dat is wat te snel. Hij reageert ok op mijn 'te snel' berichtje (met een uitleg hoor) en we babbelen wat verder over Gent, festivallekes, de zoektocht naar een job die dicht aansluit bij je idealen,...

En dan is er W. naast tientallen Tinderberichtjes zijn we ook Snapchatvriendjes geworden. Dat valt wat minder op in het openbaar als ge weer een bericht krijgt (kent ge het? 'Ping'! 'JAAA ge hebt ne match, showen showen showen!'). Intussen hebben we bijna dagelijks onze babbels over koetjes en kalfjes. Ik hou u op de hoogte!

Oh ja, heb je Tindertips nodig? Mme. ZsaZsa zocht ze voor u uit!
Ik heb alvast een partner in crime die ik regelmatig wel iets vertel over mijn Tinderavontuur namelijk zusterlief. Ook zij heeft Tinder en ik verpruts haar matchmateriaal gegarandeerd als ik er eens op zit 😋.

Elk pondje gaat door het mondje

Een paar jaar geleden werd ik goed ziek. Eerst klierkoortsen en dan de gevolgen daarvan... Ik bracht veel tijd door in mijn bed aangezien zelfs de trap afkomen vaak leek op een marathon lopen.
Gevolg: de kilo's kwamen ongemerkt bij...
Ongetwijfeld een probleem dat meer mensen herkennen, maar helaas nog steeds een beetje taboe heb ik den indruk... En waarom? Als ge er aan wilt werken, zou je je verhaal juist moeten kunnen uitschreeuwen! Awel, ik deel het gaarne met u (en als ge zelf een paar cijferkes lager op die weegschaal wilt, hoop ik dat ge de moed kunt vinden om dat ook met uw omgeving te delen. Want dat is zo veel makkelijker om de zondigdagen te verminderen in uw leven).

Net na de breuk waarover ik u al vertelde besloot ik er iets aan te doen. Ik ging op zoek naar een goed 'dieet' waarbij ik niet het gevoel had te diëten. Ik leende in de bib eens alle boeken van Pascale Naessens, las de voedselzandloper en surfte wat rond op het net. Crashdiëten waren sowieso een no-go. Waarom zou ik snel willen afvallen als ook die extra kilo's er traag waren bij gekomen? Gewoon bikkelen en gaan, ook al duurt het meer dan een jaar...

Na de vegetarische gerechtjes uit Pascale haar boeken te halen (en hilarische dingen te lezen op een facebooksite met Pascale-lovers "dit is niet PN-proof") stond er plots een map met gezond voedsel in onze keuken. Zo konden ook mijn huisgenoten rekening met me houden als we van kokeneten doen en kan ik makkelijker plannen. Van januari tot mei hield ik het in m'n eentje vol. Maar toen bleef ik steken op min 4,5 kilo! Al een prestatie op zich, waar ik zeker heel blij mee was, maar ik begon me te frustreren aan dat plafond...

Ik maakte een afspraak met Céline, een diëtiste die hier een paar honderd meter verder zit. Ik had ooit al eens een diëtiste onder de arm genomen met een vrij negatieve ervaring tot gevolg, maar Céline is anders. Céline liet me vertellen, veroordeelde me niet en zocht naar haalbare (vegetarische) oplossingen. En ik kan u zeggen, na twee weken had ik mijn tweede afspraak en was er 2 kilo af! En neen, ik heb niet het gevoel dat ik dieet. Integendeel, ik heb het gevoel dat ik juist veel mag en moet eten. En 't is nog lekker ook...

Receptjes en testjes met gezondere tussendoortjes deel ik zeker nog met u! En voor de Gentenaars die ook op zoek zijn naar wat kilo's minder, Céline is een topwijf 😉!

maandag 12 juni 2017

Hij zorgde voor een nieuwe start

In februari liep mijn relatie op de klippen. Was ik triest? Jawel, maar des te meer opgelucht dat ik de bevestiging kreeg dat hij er niet voor wou vechten.
Dat laatste beloofde de ex me immers al van in oktober na een fikse ruzie. Genoeg 'je bent alles voor mij' gehoord. Genoeg gelogen daarover. Ik neem een nieuwe start!

Na een kappersafspraakje, eindelijk die nieuwe bril te hebben gekozen (dank u zusje lief) en een agenda vol afspraakjes (zusjedates, vrienden die ik te veel verwaarloosde tijdens de relatie (sorry lieverds)) was ik terug klaar om te genieten van de vrijheid!

Vanaf nu is 't Linde (met een e) en Öve, m'n viervoeter die samen op zoek gaan naar het geluk (al is Öve doorgaans wel een vrolijke peer en rap content ze).

Het was al aardig aan het lukken, maar het verhaal van de ex wachtte nog op de waarheid. "Dat hij zichzelf moest ontdekken en daar tijd voor nodig had" was zijn excuus voor de breuk. "Neen, Linde het ligt niet aan jou".
Tot een maand na die bewuste breuk mijn zus voor de deur stond. De ex was al twee maand samen met een vervangmeisje. De puzzelstukjes met vragen vielen op zijn plaats. De ex was niet hondstrouw zoals hij altijd deed uitschijnen. Uiteraard vloeiden er wel tranen maar achteraf gezien ben ik dankbaar dat het 'vervangmeisje' haar mond niet kon houden over de 'open relatie' die ze met de ex had. Het maakte hem vergeten zoveel makkelijker en de stap om mijn geluk te zoeken lag zomaar aan mijn voeten.
Genoeg van alle leugens van de ex, op naar Mr. Oprechte Liefde 💗.
Op naar het vervolg van mijn zoektocht naar geluk (die voor de ex even opzij geschoven was)...

zondag 11 juni 2017

5 keer 4 pootjes

Ze zijn met z'n vijven, mijn viervoeters.
4 konijnen op de koer kijken ons elke ochtend vrolijk aan en wachten op lekkere brokjes.
Het grootste monster is Öve, een lieve Border Collie van bijna 2 met een gebrek aan geduld en een overvloed aan energie.

Ziehier, Hazeltje, Hamster, Porno en Houdini in het laatste overblijfsel van de ex, hun hok. Hou u klaar voor verhalen als in 'toen was alle sla weg' of 'Houdini is haar naam meer dan waardig en heeft de grote verdwijntruck toegepast'.
Ze houden niet van knuffelen, maar van wortels des te meer....


En ziehier Öve, twintig kilogram aan Border Collie met de allures van een schoothond. Als hij voor 12 uur uit zijn bench gehaald werd legt hij zich steevast in de zetel tot klokslag twaalf, de snoozer.
Öve is zot van het W en F woord (wandelen en fietsen, maar zeg het niet te luid of je hangt er aan...), huisgenoot Bert en turen naar mensen op de vensterbank.
Ja, dat laatste doet hij echt overal. Al is het maar een vensterbank van 5 cm diep, hij zal er op zitten!


Ready, set, go!

Bloggen, ik deed het al een aantal keer (mijn bioverhaal en klunzen met naald en draad) maar wist niet goed wat en hoe. Een thema/bezigheid van mezelf naar de buitenwereld brengen? Makkelijk gezegd, maar wat kies je in godsnaam?

En toen kwam het. Die nacht dat ik de slaap niet kon vatten schoot de songtekst van 'Linde met een e' in mijn hoofd.
Ik, mijn eigen dromen najagend. Durf ik mezelf bloot te geven? 'Baa jaat gij!'

En daar is ie, Linde met een e, mijn blog. Over de zoektocht naar mijn geluk en het najagen van mijn dromen (maar ook over simpele dingen des levens hoor, laat het ons luchtig houden).

Vorige posts

En toen Tinderde ik ook...

Tinder, het platform om aan een snelle one night stand te geraken. Maar vind je er ook echt de Mr. Pefect? Ik test het alvast voor je uit...